Wojna informacyjna jaka wypowiedziała Rosja Polsce, po wypowiedzi Żyranowskiego wchodzi w nową fazę, którą należy określić jako próba psychologicznego podboju naszego kraju przez nagi strach. Pierwszym etapem tej nowej fazy informacyjnej ofensywy, były zapowiedzi przeglądu rakiet wyposażonych w atomowe pociski, następnie informacja wypuszczona przez tzw. szczura czyli dysydenta rosyjskiego, który stwierdził, że Putin przygotowuje się do wojny atomowej. Reakcja na te informacje władz polskich była katastrofalna i świadczy o tym, że nasze władze państwowe są kompletnie nieprzygotowane do prowadzenia wojny informacyjnej z Rosja.
Wypowiedzi prezydenta Komorowskiego, który natychmiast po informacji o przeglądzie atomowych rakiet stwierdził, że Polska jest w niebezpieczeństwie, świadczyły o tym, że pierwsza osoba w państwie polskim daje się manipulować Rosjanom jak dziecko. Prezydent Polski zamiast swoim oświadczeniem rozbroić prowokację rosyjska wzmocnił jej oddziaływanie na polskie społeczeństwo. Czy w III Rzeczpospolitej istnieje jakiś ośrodek analityczny pełniący funkcję decyzyjne w odniesieniu do stale zmieniającego się frontu wojny informacyjnej? Czy ten ośrodek analizuje nie tylko wypowiedzi rosyjskich polityków ale także filmy, czy migawki telewizyjne z walk wojsk ukraińskich z separatystami z Doniecka? Przecież dzisiaj w cywilizacji internetowej każda wypowiedź obrazkowa podlega licznym zmianom, których celem jest nie pokazywanie rzeczywistości tylko jej deformowanie. Do tego celu – zakłamywania informacji obrazkowej – kino wymyśliło wiele technik.
Montaż – to kluczowa XX-wieczna technologia imitowania rzeczywistości. Teoretycy filmu wyróżniają wiele rodzajów montażu, jednak dla naszego tematu warto wymienić dwa główne: montaż równoległy zwany po prostu montażem, w którym osobne rzeczywistości tworzą kolejne momenty na osi czasowej, oraz montaż w kadrze (o wiele rzadziej w filmie używany) w którym osobne rzeczywistości stanowią części jednego obrazu. Montaż – to kluczowa XX-wieczna technologia imitowania rzeczywistości. W filmie fabularnym montaż był używany do manipulacji ideologicznej ale także do konstruowania znaczenia (lub wywołania odpowiedniego stanu psychicznego widza) z osobnych fragmentów rzeczywistości przed-filmowej. Teoretycy kina nazywają tą imitacje-manipulacje efektem Kuleszowa, radzieckiego reżysera, który w latach 20-tych XX wieku przeprowadził eksperyment montując ujęcie nieruchomej twarzy aktora z ujęciami talerza zupy, kobiety w trumnie,i śmiejącego się dziecka co spowodowało, że publiczność przypisała neutralnej twarzy kolejno uczucia głodu, rozpaczy i czułości.
Efekt Kuleszowa udowodnił bezapelacyjnie, iż montaż odgrywa decydująca role w formowaniu znaczeń w filmie. Montaż to prawdziwa medialna maszyna do konstruowania wyrafinowanych kłamstw i deformowania rzeczywistości i umysłu widza. Po II wojnie światowej dokonała się stopniowa przemiana od filmowego do elektronicznego zapisywania i edycji obrazu. Ta przemiana przynosi ze sobą nową technikę – kluczowanie, która polega na łączeniu dwu różnych źródeł obrazu n.p tym drugim źródłem może być kamera pokazująca obraz na żywo co zwiększa niepomiernie możliwość imitowania rzeczywistości. W telewizji od tej chwili zaczęto używać metody kluczowania w pojedynczym kadrze (montaż kadrowy). Możliwości manipulowania, kłamania i tworzenia nieistniejącej rzeczywistości wzrosły niepomiernie. W telewizji od tej chwili zaczęto używać metody kluczowania w pojedynczym kadrze (montaż kadrowy). Możliwości manipulowania, kłamania i tworzenia nieistniejącej rzeczywistości wzrosły niepomiernie.
Na tle płonącej wioski w Bośni nie ma nic co mogłoby wzruszyć i zszokować widza , więc w kadry obrazów „wkleja się”, dziewczynkę (ładną) z kotkiem w dłoniach, która płacząc ucieka przed wojennymi zbrodniarzami wołając „mamo, mamo”. Efekt: nienawidzimy Serbów. Wraz z nastaniem ery komputerów wynaleziono technikę kompozytowania, która zwiększa jeszcze bardziej niż kluczowanie możliwość łączenia różnych obrazów w jednym ujęciu, to co jest jednak interesujące to , że proces kompozytowania - w przypadku kilku obrazów – może odbywać się w czasie rzeczywistym. Technika ta jest wprowadzana w studiach telewizyjnych od początku lat 90-tych. Umożliwia ona manipulacje informacja i obrazami na niespotykaną skalę. Media już nie kłamią – one tworzą rzeczywistość i ingerują w historie. Rewolucja islamska w Iranie w roku 1979 , jej obraz i spontaniczność setek tysięcy manifestujących Irańczyków była kłamstwem, imitacją rzeczywistości ponieważ – przy odpowiednim ustawieniu kamery telewizyjnej kadrowaniu i montażu – udało się 100 tych samych wyjących z nienawiści kobiet i mężczyzn zaprezentować jako prawie że milionowy tłum popierający Chomeiniego. Rewolucją w 100% medialną były wydarzenia w Rosji w 1991 roku, które zostały wywołane tam gdzie kadrowała i filmowała kamera CNN.
Te wszystkie techniki zmieniania rzeczywistości są w tej chwili używane w przekazie medialnym z Ukrainy. Czy władze III Rzeczpospolitej nie powinny – do czego służy Ministerstwo Cyfryzacji – stworzyć błyskawicznie zespołu, który by analizował te przekazy i wskazywał, które są zmanipulowanie przy pomocy montażu, kluczowania, kompozytowania itd.? Jeżeli Polska w wojnie informacyjnej z Rosja będzie działał jak dotychczas to zostaniemy zmienieni w niewolników Putina bez jednego strzału.
Piotr Piętak
źródło: http://mediologia.salon24.pl/600508,polska-zniewolona-bez-jednego-wystrzalu
Posty
0 komentarze:
Prześlij komentarz